Pastoraal Woord

Het feest van de Epifanie

De laatste week van het oude jaar en de eerste week van het nieuwe jaar is een bijzondere tijd. In één van mijn studieboeken las ik dat de oudejaarsnacht niet alleen een kwestie is van de laatste dag van het jaar. Oudejaarsnacht is ook de middelste van dertien heilige nachten en daarmee het punt van evenwicht in de kersttijd die duurt van de nacht van de herders tot aan de dag van de koningen.

Dit jaar wordt het feest van de Epifanie of de Openbaring des Heren gevierd op zondag 7 januari. Op deze zondag lezen we hoe drie wijzen uit het oosten zich laten leiden door een ster boven de stal van Bethlehem. Het feest van de Epifanie wordt in ons land al eeuwenlang het feest van ‘Driekoningen’ genoemd. In de negende eeuw kregen de drie koningen voor het eerst hun naam: Caspar, Melchior en Balthasar. Zij namen kostbare geschenken met zich mee: goud, wierook en mirre. De eenvoudigste verklaring voor deze geschenken is dat goud, wierook en mirre de kostbaarste geschenken waren die destijds gegeven konden worden. Anderen schrijven aan deze geschenken een symbolische waarde toe. Goud zou Jezus’ aardse koningschap symboliseren; wierook symboliseert de goddelijkheid van Jezus en mirre staat voor zijn status van Gezalfde.

De ommekeer van Kerstmis naar Epifanie kunnen we ook innerlijk maken. Misschien is het niet eenvoudig om die ommekeer te maken, maar de drie koningen konden ook niet via dezelfde weg terug. Het kan daarom een goede impuls zijn voor het nieuwe jaar om tijdens het feest van de Epifanie te vieren dat de ster die zo krachtig boven de stal in Bethlehem scheen, ook in onze tijd verwijst naar een nieuwe toekomst in God.

Lenie Robijn
Pastoraal werkster Sint Annaparochie en Sint Christoffelparochie